موسسان ایران خودرو (برادران خیامی) در دهه 40، پای پیکان و بعدها تیپ جوانان را به کشورمان باز کردند. مدیران این شرکت که تا آن زمان، مشغول به ساخت اتوبوسهای بنز بودند؛ در کنار آن، تصمیم به تولید یک ماشین سواری گرفتند. هدف آنها عرضه اتومبیلی بود که بسیار بهتر از محصولات معمولی همچون ژیان و به خوبی ماشینهای لوکس وارداتی گران موجود باشد. از همه مهمتر در عین حال قیمت مناسبی داشته تا قشر متوسط جامعه، توانایی خرید آن را داشته باشند.
برادران خیامی برای رسیدن به هدف خود، شروع به تحقیقات و گفتگو با کمپانیهای اروپایی بسیاری کرد تا بتوانند بهترین انتخاب را داشته باشند. نتیجه این مذاکرات، توافق با شرکت خودروساز انگلیسی به نام تالبوت بر سر تولید هیلمن هانتر در ایران، اما با نشان پیکان یا Arrow شد. پس از آن در 1346، پیکان وارد خط تولید IKCO شد و طی سالها به قوای خود باقی ماند.
جالب این است که برای هر نیازی در جامعه، یک تیپ مخصوص از این سدان محبوب تولید میشد و مدیران ایران خودرو همیشه به خواسته مشتریان خود توجه داشتند. کارلوکس، دولوکس، خودکار، پیکان جوانان، استیشن، کار، تاکسی، وانت و سپر جوشن تیپهای مختلف این مدل ماشین بودند که پیش از انقلاب اسلامی و پس از آن هم تولید شدند.
در آخر پیکان پس از سالها ادای دین به صنعت خودروسازی ایران و تولید در تیپهای مختلف، برای همیشه در سال 1384 با خط تولید IKCO خداحافظی کرد و تبدیل به یکی از خاطرات خوب مردم شد؛ هر چند، هنوز هم مردم از نسخههای قدیمی آن استفاده میکنند.